Seramik, hem sanatsal el sanatları hem de kullanışlı nesneler olarak hizmet eden çömlek ve porselen için kullanılan genel bir terimdir.

Neolitik döneme dayanan, basit tarzda renkli çömlek ve siyah çömlek vardı. Seramik ve porselen, dokuda ve özelliklerde farklılık gösterir.

Çoğunlukla kil ile yapılan, yüksek viskoziteye ve güçlü esnekliğe sahip seramikler, opaktır, ince gözeneklere sahiptir, hafif su emer ve darbe aldığında mat bir ses çıkarır. Kil, feldspat ve kuvars ile yapılırken, yarı saydam, gözeneksiz ve korozyon dirençli olan porselen, sert ve sıkı bir yapıya sahip olup tıklandığında çıtırtılı bir ses çıkarır.

Kaliteleri ve estetikleri ile tanınan seramik sanatsal el sanatları, önemli sanatsal değere sahiptir ve dünya çapında ünlüdür. Japon porseleninin gelişimi, Seramik Endüstrisi ve teknolojik ilerlemelerde sürekli ilerlemeyi tanıklığında edinen Aeon’dan Showa dönemine kadar 500 yılı aşkın bir süreyi kapsar.

Japon porselen desenleri ve görüntüleri genellikle canlı renkler, özellikle kırmızılar, yeşiller, siyahlar ve beyazlar öne çıkar. Ayrıca Japonya'nın çaydanlık, içki fincanları, kaseler ve tabaklar gibi sofra eşyaları, genellikle kenarları boyunca altın rengi parlaklık sergiler. Japon porseleninde yeşil, beyaz, derin kırmızı, mavi, altın ve mercan gibi farklı renklerde fırın kaplama kullanılır.

İşleme sırasında kullanılan fırın malzemeleri oldukça saf olup, fırın ile gövde arasında sıkı bağ, ince ve düzgün fırın uygulaması, parlak bir yüzey ve sert ve sıkı bir yapı sağlar. Japon seramik kategorileri, hayvan şeklinde tutma kolları olan dik ağızlı kavanozlar, erik şişeleri, fener şeklinde şişeler, vazolar, düz sırtlı insan figürü vazolar, kavun şeklinde şişeler ve daha fazlasını içerir. Japon çaydanlıklarının, Kyoto çaydanlıkları, yan kolları olan kahve kapları, varil şeklinde kaplar ve kulplu kaplar gibi benzersiz özellikleri vardır. Japon su sürahileri genellikle varil şeklindedir.

Bazı çay kutularının gövdesinde kalp şeklinde açıklıklar ve üst kapağında altıgen desenler bulunur. Japon kavanozlarının ağzı düz veya yuvarlak olabilir, yöneldiklerinde bir virgül şeklinde dikkat çeker ve sadece kaplar olarak değil, aynı zamanda ısıtıcı olarak da hizmet ederler.

Japon çömlek döneminden bu yana, Japonya'daki çömlek çağı, Japonya'nın yerli topraklarında yaklaşık 15.000 yıl süren, günümüz tarihsel bakış açılarına göre tahmin edilen önemli bir süre boyunca devam etmektedir.

MS 5. yüzyıla kadar, Japonya Kore'den yüksek sıcaklıkta ateşlenen seramikler olan Sue ware'yi ithal etti. Bu nedenle, Japonya'nın geleneksel seramik teknikleri dış kültürlerden etkilenerek önemli değişiklikler geçirdi.

Japon çay seremonisinin popülerleşmesi, Japon seramik kültürünün gelişimine önemli ölçüde katkıda bulundu. Muromachi döneminden Momoyama dönemine kadar, çay seremonisinin yaygın kabulü ile, benzersiz Japon çömlekleri canlı bir büyüme yaşadı ve günümüze kadar süregelen birçok çay seramiklerinde başyapıtlar ortaya çıktı.

17. yüzyılın başlarında, Kore fırın tekniklerini benimseyerek, Japonya Arita ve Hizen'de başarılı bir şekilde porselen üretmeyi başardı. Bu yöntemin yayılması Kutani, Seto, Kyoto, Tobu ve Aizu gibi çeşitli bölgelere yayıldı ve toplumda porselenin yaygın kullanımına yol açtı.

Sonuç olarak, Japonya'nın seramik kültürü çeşitli ve zengin hale geldi. Ancak, Arita'da üretilen zarif camla kaplanmış porselenler gibi, o zamanlar Avrupa soylularına ihraç edilen "Kakiemon tarzı" porselenler de vardı.

Tarihsel gelişimin yüzyıllarının ardından, günümüz Japon seramikleri belirgin bir kültürel tarza sahiptir ve geniş çapta ilgi ve takdir kazanmıştır.